Dreamtime & Healing

Dreamtime / Droomtijd

Voor zover ik het begrepen heb (want de aboriginal cultuur is op een aantal punten totaal anders dan de Westerse) zit het ongeveer zo:
De Dreamtime (of bijvoorbeeld Tjukurrpa in een van de Aboriginal talen) is de tijd voor de tijd, voor het ontstaan van alles en het loopt door tot in het heden en gaat door in de toekomst. Je kunt het een beetje vergelijken met scheppingsverhalen, of verhalen hoe dingen (bergen, rivieren) of dieren of mensen zijn ontstaan of eruit zien zoals ze er nu uitzien. Elke stam heeft zijn eigen Dreamtime verhalen en elke aboriginal heeft zijn eigen stukje van het verhaal.

Op Stories of the Dreaming. vind je een aantal heel fraaie verhalen uit de Dreamtime. Een aantal verhalen is uitgeschreven maar een aantal is in Realtime Video te bewonderen. Echt heel fraai!

Van de dreamtime worden ook tekeningen gemaakt, zoals de rotstekeningen, of tekeningen op didgeridoos. Afhankelijk van de stam bestaan de tekeningen vaak uit stippen (dot paintings) of strepen. Vaak worden dingen/dieren ook getekend in de zogenaamde X-Ray manier. Dit wil zeggen, dat het lijkt alsof de tekening is afgeleid van een röntgen opname, als of je er doorheen kunt kijken. Thema's die vaak voorkomen in de tekeningen zijn bronnen (concentrische cirkels), mensen (U vormen), wegen, routes e.d. (lijnen of kronkel patronen), dieren (zoals de kangoeroe, de emoe, het vogelbekdier of mythische dieren) of mimi's (een soort mensen/geesten die in de rotsen wonen).

Een voorbeeld van een dot painting staat hier rechts. Dit is geen originele aboriginal tekening, maar een manier van tekenen sterk afgeleid van en geinspireerd op de traditionele manier van schilderen. Dit schilderijtje is getekend door Celinda Scheepers.

Healing

Als de term 'Healing' wordt gebruikt in samenhang met de didgeridoo (maar vaak ook in het algemeen), is dit meestal in de betekenis van het creëren van een "betere gemoedstoestand". Healing in de betekenis van 'lichamelijk genezen' wordt -voor zover ik weet- nooit gebruikt als wordt gesproken over Didgeridoo's en Healing. Meestal is het de luisteraar (en niet de speler) die 'wordt geheald', alhoewel de sterke verbondenheid tussen spelen en ademen ook voor de speler prettig kan zijn. Een van de kleine dingen die mij als speler opvalt, is het vaak heerlijk opengaan van je neus, zelfs als je snip verkouden bent. Of dit komt door het door je neus moeten ademhalen of het trillen van de didge weet ik niet.

Door de lage frequenties die een didgeridoo produceert, zijn ze vaak ook goed voelbaar. Verder valt de lage frequentie in het gebied waarvoor de mens over het algemeen gevoelig is, zowel voor het gehoor en voor de tastzin. Doordat de basistoon in principe constant is en doordat de ritmes vaak erg herhalend zijn, is het gemakkelijk in een soort trance toestand of meditatieve toestand te komen. Dit kan ook helpen om of tot rust of tot jezelf te komen of om je prettiger te gaan voelen (zolang je een rustig ritme speelt, en niet een lekker wild ritme van bijvoorbeeld Mark Atkins of Charlie McMahon). Door het meditatieve karakter kan het echter ook zijn, dat bepaalde herinneringen (zowel positief als negatief) naar boven kunnen komen.

Wat in ieder geval wel zo is, is dat muziek een bepaalde invloed heeft op mensen. In het boek "The Life Energy in Music Volume I: Notes on Music and Sound" van John Diamond staat een aantal voorbeelden waaruit dit zou moeten blijken. Ik ben een beetje terughoudend, want het boek komt soms een beetje zweverig en niet erg wetenschappelijk over (sorry, ik heb een wetenschappelijke achtergrond....). Aan de andere kant blijkt ook uit beter onderbouwde wetenschappelijke studies, dat muziek direct invloed kan hebben op de menselijke emotie. Een duidelijk voorbeeld daarvan stond 22 februari 2000 in het Eindhovens Dagblad: