Celinda
Celinda trok van 1 September 2000 tot 22 December 2000 met haar Didge door Australie.
Hier kun je lezen wat ze in haar dagboek schreef.


VorigeHomeVolgende


14 September 2000 ; 17:03:11
Een dagje is verstreken en Celinda wordt zieker en zieker. Ik zit helemaal verstopt van de verkoudheid maar ik ga door. Ik heb deze dag en de volgende nog wat rust. Morgenavond pas ga ik met de bus richting Coober Pedy. Dat duurt nog een hele nacht voordat ik daar ben. Eenmaal daar zal ik ook nog 24 uur rustigaan kunnen doen. Ik kan natuurlijk een rondrit door het plaatsje doen. Dat kost me niet zoveel inspanning. Maar als ik eenmaal in Alyce zit, dan wordt het anders. Het wordt lopen, klimmen enz. Ik hoop echt dat het dan al weer een stuk beter met me gaat. Maar natuurlijk zijn we dan ook weer een dag of 3, 4, verder. 

Goed, Ik zal jullie nog even vertellen wat ik deze dag gedaan heb. Zoals gezegd, ben ik naar die Aboriginal gallery geweest. Daar zou een man komen die me verder kon helpen met de reis naar mijn wens te vervolgen. Helaas was de man naar wie ik zou worden doorverwezen (een didgeridoospeler) niet aanwezig, dus heeft die ander me maar gewoon zoveel mogelijk aan papier info gegeven en adressen en dergelijken. Ik heb een adres op internet gekregen en een email adres. Het adres is:

http://members.tripod.com/tal_kin_jeri/

Ik heb er zelf nog niet op gekeken, maar ik ga het zeker doen. Verder heb ik met een aboriginal vrouw gepraat die daar werkte. Ze was erg aardig en bood me aan om alles gewoon zonder toegangsprijs te bekijken. Erg mooi. Ik heb er nog een dans gezien van een Strait Islander. Erg leuk. Die man was ook erg enthousiast en het was werkelijk de lelijkste aboriginal die ik ooit heb gezien. Echt een monster, maar zeker heel erg aardig. Helaas kan ik jullie nu nog niet zoveel nieuws vertellen, behalve dat ik nog naar de grootste aboriginal Art Gallery ben geweest in heel Oz. Eerlijk gezegd zei het me niet zoveel. Veel dingen die ze van vroeger gevonden hebben en heel veel filmpjes over het leven van deze mensen vroeger, maar wat mij persoonlijk interesseert is hoe ze nu leven. Dat vond je daar dus niet. Ik zal als ik terug ben in het hostel eens goed al de formulieren doorlezen en dan laat ik jullie nog wat boeiende dingen lezen. Verwacht niet zo heel veel, want mijn reis gaat al weer bijna voort.

xxx Ceetje.


VorigeHomeVolgende